Z rozbitym sercem, pełnym nadziei
Głupich, płonnych myśli i racji
Już niestety z pochyloną głową
Lecz z podniesionym czołem, nie mną

Jak cholernie mnie boli mimo woli
Ciało, organ, dusza bardzo powoli
Już czekam na śmierć, smutną panią
Niech mnie bierze, jestem za Nią

Jestem dzielny, niechaj zawita
Teraz, po co ma czekać kobita
Nieprzewidywalna, smutna, zgrabna
Przecież tylko ona mi w oczy zagląda

Rozumiem Ją, ma wiele zajęć
Wołam Ją, lecz bez echa cięć
Nie nadąża, jestem w kolejce
By po cichu wziąć mnie w swoje ręce

Kocham Śmierć, niech przytuli mnie

Nie jestem wodzem
Nikogo nie prowadzę
Mogę śmiało zaśpiewać
„O sole mio” i się śmiać

„Wartość wody doceniamy
Gdy wysycha studnia” i jej nie mamy
„Ziemia wyżywi wszystkich ludzi
Ale nie ich chciwości”

Ta kobieta jest gorąca jak WR 102
(Tylko i aż 209.700 stopni posiada)
Jednak walcz dzielnie Geronimo
O tę dziewczynę mimo wszystko

Nie chcę Twego telefonu,
ani kościelnego dzwonu,
lecz uśmiechu Twego czasem,
reszta jest gdzieś tam za lasem.

I po czorta mi podniety,
ja już stary jest niestety,
pozostało mi pisanie,
ani w głowie mi kochanie.

Wszystko traci na uroku
Kiedy brak kibelka wokół
Las ratuje nas

Sikanie w lesie radość ci przyniesie
Światła ramp w wielkim mieście
Są niczym, jeśli sikać się chce

Czasami mi się śnisz
Czy ty tego nie widzisz?
Nie, nie czujesz jak ja
Przecież ciebie już nie ma

Trzecia wojna międzyczłowiecza
Wybuchła już dawno temu
Trwa do dziś ku wyniszczeniu
Biedna ta piękna Polska

„Pchły” gryzą nieludzko
„Wilk” wilka pogania
Już brakuje ciała
A w żołądku nadal pusto

Czyżby Hitler miał wielką rację?
Niszczyć słabych, z autyzmem
Z jakże wielkim zapałem
Poprzez zwykłą eutanazję

O Polsko…

Z lekkim znakiem zapytania
Pytam was ludzie
Kim wy jesteście?
Wilkiem, lisem, czy hieną?

Lubię padlinę, przeważnie z głodu
Lecz mnie to nie bawi, nie mam humoru
Wolę się nasycić mądrymi słowami
By nazajutrz ktoś mnie nie omamił

Kto mi odpowie moi kochani?
Nikt! I ani ani ani
Już zakańczam niniejszą historyjkę
Jedz i odżywiaj się zdrowo Agnieszko

P.S.
To na dzień kobiet z szacunku

Ludzi z aleksytymią spotkasz wszędzie
W zasięgu ręki, ku własnej wierze
Angażuj się, jednak niepotrzebnie
Schematy są wszak nieskazitelne

Oboje jesteśmy skazani „Na bluesa’
Tylko Ty wiesz, że nas to nie rusza
Czasem śpiew, czasami głusza
Zakochani, dobrzy, ku ku Kurka!

Kocham Cię niezmiennie moja Pipi
Niech świat mocno się zadziwi
Że taka mała, a wiele potrafi
Kim ona jest? A ptaszkiem australijskim

O sprawcy mej niedoli
Bójcie się
O wybitni mordercy
Pod przykrywką śmiechu
Nie zwiedziecie mnie

O bezczelni kłamcy
Na zamówienie swoje
Bezmyślni Saduceusze
Bójcie się Boga!
Bo będzie trwoga na S.O.
Tak jest kolego

Może by tak do porządku?
Może by tak do rozsądku?
Do myślenia, do tworzenia

Świat się zmienia
Brakuje „człowieka”
„Żegnaj Gienia”
Pasuje? Odejdź chamie

Czyż nie udowodnionym jest,
że dzień to tylko sekunda
…lub trwa całe wieki?

Czyż nie wiadomo wam? Że czas
jest rozciągliwy jak gumka z majtek
i kurczliwy jak chłop na mrozie bez skarpet?

Kto ma pojęcie o względności czegokolwiek?
Kim jesteś tutaj prochu z tej ziemi?
Myśl, nim nasza planeta w nicość cię zamieni.